Po książki Pani Małgorzaty sięgam w ciemno, bo to zawsze gwarancja dobrej zabawy.
Tak było i tym razem. Bohaterką jest Małgonia Starosta, która została uwikłana- a jakże!- w śledztwo w sprawie zabójstwa własnej teściowej. Byłej teściowej, której nie widziała od dwudziestu lat. I nie sama, a przy wsparciu przyjaciółek. Jeśli znacie poprzednie książki, to wiecie, jak ważna jest przyjaźń w życiu autorki, i jak wiele historii opiera się na nich. Na scenę wkroczy też znany z Pruskich Bab, Komisarz Bączek (uwielbiam, kiedy autorka tak puszcza oko do stałych czytelników). Pomocny okaże się list od denatki. Mimo że nie widziały się od dwóch dekad, a małżeństwo trwało 3 miesiące, to właśnie Małgonia otrzyma wskazówki. I trzeba przyznać, że fantastycznie rozwiązuje kolejne zagadki zawarte w liście i ... musicie sami przeczytać, by odkryć czy znajdzie zabójcę.
Historia pełna tajemnic, zagadek i niedopowiedzeń. Oraz tego, co kocham najbardziej: słownych smaczków i poczucia humoru Pani Starosty. Szeroko się uśmiecham, kiedy nawiązuje do innych autorów- jak tutaj do Alka Rogozińskiego (którego książki kocham równie mocno). A niektóre z jej tekstów zapadły w pamięć i wracają w najmniej oczekiwanych monetach. Uwielbiam! 😊
Lekka, przyjemna, zabawna. Bardzo polecam.

Po książki Pani Małgorzaty sięgam w ciemno, bo to zawsze gwarancja dobrej zabawy.
Tak było i tym razem. Bohaterką jest Małgonia Starosta, która została uwikłana- a jakże!- w śledztwo w sprawie zabójstwa własnej teściowej. Byłej teściowej, której nie widziała od dwudziestu lat. I nie sama, a przy wsparciu przyjaciółek. Jeśli znacie poprzednie książki, to wiecie, jak ważna...

Ciekawy pomysł na fabułę. Poza tym autorka jest w formie i znajdziemy tu wszystko co jest charakterystyczne dla jej stylu; lekkość, poczucie humoru, dowcipne dialogi, ciekawych bohaterów i żywo toczącą się fabułę. w sam raz na wiosenny weekend.

Ciekawy pomysł na fabułę. Poza tym autorka jest w formie i znajdziemy tu wszystko co jest charakterystyczne dla jej stylu; lekkość, poczucie humoru, dowcipne dialogi, ciekawych bohaterów i żywo toczącą się fabułę. w sam raz na wiosenny weekend.

Dobra książka, dużo humoru kilka razy nie mogłam powstrzymać śmiechu. Polecam

Dobra książka, dużo humoru kilka razy nie mogłam powstrzymać śmiechu. Polecam

Po niezbyt udanym spotkaniu z tą autorką, jakim była lektura "Wina wina", postanowiłam dać jej jednak drugą szansę - doświadczenie podpowiada, że w przypadku niektórych pisarzy tylko część ich twórczości mi odpowiada. Z panią Starostą raczej tak nie było - raczej, bo ta powieść podobała mi się nieco bardziej, ale chyba jednak nie będę tej autorki czytać więcej.
Poczucie humoru niezbyt w moim typie, postacie takie sobie - jakoś mało wyraziste. Sama główna bohaterka najbardziej mnie irytowała i nie podobał mi się zabieg umieszczenia w tej roli siebie samej. Miałam odczucie częstych przechwałek. Dobrze chociaż, że zostało wprost przyznane, że to wzorowane na Chmielewskiej, no ale kto próbuje kopiować ikonę, zawsze poniesie porażkę.
Intryga kryminalna z czasem mnie całkiem wciągnęła, ale wkurzyło mnie, że nie do końca się rozwiązała.

Po niezbyt udanym spotkaniu z tą autorką, jakim była lektura "Wina wina", postanowiłam dać jej jednak drugą szansę - doświadczenie podpowiada, że w przypadku niektórych pisarzy tylko część ich twórczości mi odpowiada. Z panią Starostą raczej tak nie było - raczej, bo ta powieść podobała mi się nieco bardziej, ale chyba jednak nie będę tej autorki czytać więcej.
Poczucie...

Napisana z humorem , szybko się czyta i śledztwo tez ciekawe.

Napisana z humorem , szybko się czyta i śledztwo tez ciekawe.

Jedna z moich ulubionych książek. Bardzo polecam . Kryminały który rośmiesza do łez

Jedna z moich ulubionych książek. Bardzo polecam . Kryminały który rośmiesza do łez

Kurczeee zapowiadało się dobrze i sama nie wiem, co sprawiło że moja ocena z czasem zaczęła spadać...

Było to zabawne, ale miejscami miałam wrażenie, że autorka już na siłę próbuje wkładać jakieś żarty w co drugie zdanie - no trochę przesyt słabymi tekstami

Sprawa fajnie prowadzona, postacie ciekawe, ale samo rozwiązanie akcji.... meh, słabo

Kurczeee zapowiadało się dobrze i sama nie wiem, co sprawiło że moja ocena z czasem zaczęła spadać...

Było to zabawne, ale miejscami miałam wrażenie, że autorka już na siłę próbuje wkładać jakieś żarty w co drugie zdanie - no trochę przesyt słabymi tekstami

Sprawa fajnie prowadzona, postacie ciekawe, ale samo rozwiązanie akcji.... meh, słabo

Rozwiązanie zagadki morderstwa jakieś takie niedokończone mi się wydawało, choć czytało się bardzo przyjemnie. Lubię tak na wesoło z nieboszczykami w tle, więc trochę szkoda tego zakończenia.

Rozwiązanie zagadki morderstwa jakieś takie niedokończone mi się wydawało, choć czytało się bardzo przyjemnie. Lubię tak na wesoło z nieboszczykami w tle, więc trochę szkoda tego zakończenia.

Potrzebowałam czegoś na lekkiego na upalny weekend i nie zawiodłam się na tej książce. Wartka akcja i nienachalny humor sprawiły, że bawiłam się przy niej zaskakująco dobrze. Bawiły mnie zwłaszcza aluzje i komentarze na temat innych pisarzy oraz spojrzenie autorki na własną osobę z przymrużeniem oka.

Potrzebowałam czegoś na lekkiego na upalny weekend i nie zawiodłam się na tej książce. Wartka akcja i nienachalny humor sprawiły, że bawiłam się przy niej zaskakująco dobrze. Bawiły mnie zwłaszcza aluzje i komentarze na temat innych pisarzy oraz spojrzenie autorki na własną osobę z przymrużeniem oka.

Kto zabił mamusię?

To moje drugie spotkanie z piórem autorki i muszę przyznać, że całkiem udane.

Pozostawiony przez byłą teściową list, który ma doprowadzić bohaterkę i autorkę w jednej osobie na trop zabójcy. Razem ze swoją przyjaciółką próbuje rozwikłać zagadkę. Dodatkowo dochodzi tajemnicza sprawa sprzed dwudziestu lat. Ale czym byłoby węszenie tropów bez przystojnego podkomisarza Bączyńskiego? Dzieje się, oj dzieje!

Zabawna, lekka i z błyskotliwym humorem książka na letnie wieczory. To co do mnie oczywiście trafia to cięte riposty oraz łatwość językowa, dzięki której historię czytało się błyskawicznie.

Czy Małgoni i Barbs oraz podkomisarzowi uda się rozwiązać zagadkę? Nic nie powiem! :)

Kto zabił mamusię?

To moje drugie spotkanie z piórem autorki i muszę przyznać, że całkiem udane.

Pozostawiony przez byłą teściową list, który ma doprowadzić bohaterkę i autorkę w jednej osobie na trop zabójcy. Razem ze swoją przyjaciółką próbuje rozwikłać zagadkę. Dodatkowo dochodzi tajemnicza sprawa sprzed dwudziestu lat. Ale czym byłoby węszenie tropów bez przystojnego...